Er was eens, het verhaal gaat verder, omwille van corona dacht ik in januari 2022, wij gaan gewoon op museumtocht. Ik contacteerde MDD in Deurle en we planden een atelier ter plaatse midden januari. Helaas stak corona daar toen een stokje voor. Maar niet getreurd, we werkten 2 hybride-ateliers uit; Het eerste geïnspireerd op het werk van de Iraanse kunstenaar “Shahpour Pouyan“.
Het werk “Skyhigh is my place” bevat als kernboodschap : “een nachtmerrie kan een positief voorteken zijn als je die ondersteboven afbeeldt“.
Hieronder een impressie van zijn werk, een combinatie van een ondersteboven verkeerstoren van een luchtmachtbasis gecombineerd met een berg van tarwe (symbool van voedsel in moeilijke tijden).
en dit maakten de kinderen ervan.
en dat zijn hun verhalen, welk verhaal hoort bij welk werk?
- Elize: het gaat over Edward met de schaarhanden. De mensen zijn bang van Edward omdat hij er heel anders uitziet dan de andere jongens ( zijn handen zijn scharen ), maar hij is super lief en wil overal helpen . De duif en de olifant zijn lief maar de slang en het spook zijn eng .
- Camille: Camille zei dat ze sinds heel lang geen nachtmerrie had en daarom ook geen herinnering aan heeft. Dus had ze beslist een foto van Billie Eilish te tekenen….
- William: Dit is de droom waarin mijn broer wordt ontvoerd en naar een duister eiland wordt gebracht ik maakte van het eiland een plezier eiland.
- Arthur: “ Er was een steenmonster en hij wou mij opeten. Ik was heel dapper. Het monster was super bang toen ik pijl en boog bovenhaalde. Ik spande mijn boog met de pijl erin en hij werd nog banger. Toen ik schoot, liep hij weg en viel hij. Ik schoot de steen eraf en toen was hij in een grote steen veranderd en was hij dood. Toen kreeg ik 10 000 snoepjes van de mensen in het dorp.”
- MarieJulie: “Er zat een monster achter mij aan. Hij spuwde met vuur. Ik stond toen in brand. Maar toen kreeg ik plots superkrachten waardoor ik het vuur kon wegtoveren.”
- Charles: “Er was een reuze vogelspin die mij wou opeten. En toen was ik in het spinnenweb en opeens werd de spin mijn vriend en mocht ik op zijn rug zitten.”
- Laurence: Mijn ergste nachtmerrie als mama gaat over mijn kindjes. Het grote rode hart is de liefde voor hen van mij maar ook de liefde thuis. Zij wandelen naar hun toekomst, voor mij als mama het gevaar, hetgene ik niet voor hen kan controleren, een groot zwart gat. Maar eens zo door deze waas, de weg naar volwassenheid zijn, ontdekken ze hun eigen mooie roze toekomst met regenbogen en ballonnen, gevuld met geluk. Een palmboom als teken dat zij later ook momenten van innerlijk rust vinden.
- Chloé heeft schrik dat een auto haar zou overrijden en tekende daarom een auto die ze wel graag ziet komen, namelijk een ijskar. Chloé bleef gedurende de twee ateliers online, en maakte een tweede tekening. Daar is er een slang, een gevaarlijk dier maar deze keer wil het dier bevriend worden.
- William heeft schrik van monsters onder zijn bed als hij alleen boven is. Hij maakte van zijn monster een vriendelijk regenboog monster die zijn vriendje wordt in plaats van hem bang te maken.
- Laura wilde zich geen nachtmerrie herinneren.
Sabine, Nils en iedereen achter de schermen.
P.S. enkele reacties :
- ‘De kleinkinderen vonden het super dat ze toch (online) mochten deelnemen aan de (goed gevonden!) activiteiten. Een dikke proficiat voor wat jullie verwezenlijken! Bedankt hiervoor!’
- Mooie actie dit via Teams te organiseren! Hartelijk bedankt!